بیتا فیاضی مجسمه ساز و نقاش پیشرو ومعاصر است. او ٧ سال در انگلستان اقامت داشته و در سال ١٣۵٩ به ایران بازگشت.
بیتا فیاضی از جمله هنرمندانی است که بر خلاف معمول از مجموعه‌های خصوصی و محیط‌های شسته رفته موزه‌ها و گالری‌ها پا فرا‌تر می‌گذارد و هنرش را در میان مردم عادی می‌آورد. او خود را هنرمند مستقل نمی داند و بیشتر پروژه های خود را با کمک و همکاری دیگران شکل داده است. او به مفاهیم مرگ، تنهایی، زندگی و شادی در آثارش می‌پردازد و تلاش می‌کند در آشنایی‌زدایی شکل گرفته به واسطه شیء هنری، مفاهیم از پیش معنا شده در ذهن مخاطب را به بستری برای اندیشه‌ورزی و کشف لایه‌های جدید و عمیق تبدیل کند.
بیتا فیاضی در سال ۲۰۰۵ یکی از دو زن هنرمندی بود که با نوزادان طلایی و معلقش تحت عنوان تقدیر در پنجاه و یکمین بینال ونیز ایتالیا شرکت کرد. مجموعه‌ای که او آن را تحت تأثیر عکسی از طفل کشته شده بوسنیایی و همینطور با الهام از اشعار فروغ فرخزاد ساخته است و معتقد است که آن را از هر جهت و گوشه‌ای می‌توان نگاه کرد.
مجموعه تقدیر در ۲۰۰۷فوریه به وسیله طراح لباس ایتالیایی، لوسیانو بنتون خریداری شد تا برای همیشه در شهر پونزانو، در ساختمان فابریکا به یادگار بماند، در راهرویی بین ویلای قدیمی نئو پالادیان و بنای جدید تادائو آندو، گذرگاهی نمادین بین شرق و غرب، و گذشته و آینده، که گروه بنتون و صاحب آن همیشه توجه خاصی به آن داشته اند.
او جایزه ویژه ششمین دوسالانه هنرهای سرامیک، موزه هنرهای معاصر و شرکت در چندین نمایشگاه در ایران و خارج از کشور را درکارنامه فعالیت هنری خود دارد.
متن از سایت گالری اینفو