با کشف نفت در جنوب غربی ایران، جغرافیایی نفتی بوجود آمد که در دل آن محیط‌های مصنوع شکل گرفت. شکل‌گیری این محیط مصنوع و مناسبات حاکم بر آن، اجتماعات شهری کوچکی را نیز به‌وجود آورد. ساخت چنین محیط‌هایی تاثیرات شگرفی بر محیط و اقلیم گذاشت و بسیاری از مناسبات انسان محلی در جغرافیاهای نفتی را نیز تحت تاثیر قرار داده و به چالش کشید.
ایده‌ی اصلی پروژه‌ی محمد حسن‌زاده در کارخانه آرگو، ریشه در همین مواجهات و تغییرات در مناطق جنوب غربی ایران دارد. پیکربندی جغرافیایی–تاریخی به‌جا مانده بر محیط‌های انسانی و طبیعی اقلیمی که سخت در برابر تغییر مقاومت کرده و آثار این مقاومت همچون جراحاتی ترمیم‌ناپذیر در هر گوشه و کناری به چشم می‌آید. این پروژه، راه‌هایی را آشکار می‌کند که به بیانی می‌توانند نقطه تلاقی هنر، علم و پیشرفت‌های تکنولوژیک به حساب آیند.
محمد حسن‌زاده متولد سال ۱۳۵۸ در شهر گچساران در جنوب غربی ایران است. او در دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرده است. کارماده‌های او به عنوان یک هنرمند تجربی و دیداری، شامل گستره وسیعی از مواد، عناصر طبیعی تا اطلاعات علمی می‌شود. حسن‌زاده از تجربه‌ی خود در عکاسی، طراحی و رسانه‌های چاپ استفاده می‌کند تا به ایده‌های خود شکل دهد.
پروژه‌های هنری او ترکیبی از تاریخ، سیاست و طبیعت است که از رویکردهای علوم طبیعی مانند مشاهده، تجربه‌گرایی و آزمایش الهام گرفته شده است – که در نهایت با کشف و ایجاد زیبایی‌شناسی حاصل از آن‌ها به ثمر می‌نشینند.