ریرکریت تیراوانیجا: فردا سوال است
چیدمان: حمید امینی با هم‌کاری استودیو تیراوانیجا
مدیر پروژه: جاوید قائم‌مقامی
ریرکریت تیراوانیجا در نمایشگاه فردا سوال است آثاری چون بنرها و تی‌شرت‌های متنی، میزهای پینگ پنگ، پرچم‌ها و برای اولین بار پرفورمنس آشپزی با ترکیب مواد اولیه‌ی مشترک در غذاهای تایلندی و ایرانی را ارائه می‌کند. رویکرد چندگانه‌ی تیراوانیجا بر گردهم‌آوردن مردم متمرکز است تا همان‌طور که خودش می‌گوید:
«اشیا و کارهای هنری کم‌تر ولی روابط انسانی بهتر و غنی‌تر ایجاد کند.»
تیراوانیجا با استفاده از علائم متنی در کارهای هنری‌اش از مخاطبین می‌خواهد برای کشف معنی، فعالانه بر تجربیات و ایده‌های خود تکیه کنند. او جایی می‌گوید: «من معمولاً کارهای متنی خود را به‌عنوان علائم جاده‌ای توصیف می‌کنم؛ مثل وقتی که در یک بزرگراه رانندگی می‌کنید و از کنار تابلویی بزرگ عبور می‌کنید و هر کلمه‌ای که روی آن نوشته شده را می‌خوانید… همیشه برای من جالب بوده که چگونه آن‌ها در میان ناکجاآباد، ناگهان ظاهر می‌شوند.»
از اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی، او آثاری خلق کرده که مردم را به «بازی کردن» و تجربه‌ی بازی احتمالات دعوت می‌کند. در یکی از آثار خود: بدون عنوان ۲۰۱۲ (فردا سؤال است) با اجرای مجدد اثر مفهومی‌اش با عنوان انجمن پینگ پنگ (۱۹۷۰) که برای اولین بار در براتیسلاوا در چکسلواکی سابق به نمایش گذاشته شد، به هنرمند اسلواکی جولیوس کولر (۲۰۰۷ – ۱۹۹۳) ادای احترام می‌کند و مسابقات پینگ پنگ را ترتیب می‌دهد تا مردم جمع شوند و ملاقات کنند. نسخه‌هایی که در تهران به نمایش درآمده است به زبان‌های فارسی، ارمنی، عربی (سه زبان از میان زبان‌های زنده در ایران) و انگلیسی تولید شده‌اند.او در تهران، هم‌چنین بازسازی اثر ضد-هپنینگ جولیوس کولر به‌نام Universal Futurological Question Mark (U.F.O) (۱۹۷۸) را به نمایش می‌گذارد. کولر در این کار از کودکان خواسته بود علامت سوال بزرگی روی زمین بی‌آفرینند. در نمونه‌ی ایرانی، این کار در شهر تتکابن در کنار درخت فیلم خانه دوست کجاست؟ (عباس کیارستمی، ۱۳۶۵) اجرا شده است. کاغذ دیواری قرارگرفته در نمایشگاه برگرفته از مستندات این اجراست.