گلیچ: زیبایی‌شناسی پیکسل
نمایشگاه گروهی گلیچ‌ویدیوآرت
سومین دوره پلتفرم ۱۰۱
کیوریتور: محمدعلی فاموری
هنرمندان:
آبارکا، آرش معصوم، آرزو رمضانی، عقیق افخمی، کریس کر، دیوفنگ، الناز محمدی، عرفان عشوریون، فرانکو پالیوف، هرناندو اوریتا، محمدعلی فاموری، محمد عبدالله‌زاده، مونیکا میهالی، نازیلا کریمی، ندا دست‌افکن، نیما منصوری، پریسا پاک‌ضمیر، پرنیان دنیاری، رامین سعیدیان، رضا فاموری، ساباتو ویسکنتی، صادق مجلسی، شالالا سلام‌زاده، شهاب شاه‌علی، سوتوره بلو/بریتانی نیکلز، شیرین کرمی‌مفرد، یانت ویللامدینا.
با مشارکت: آرت‌ریسرچر - استودیو فاموری - بنیاد الف
دور سوم پلتفرم ۱۰۱
زیبایی‌شناسی گلیچ
ایهام شکل‌گرفته در زبان گلیچ دو کارکرد و ماهیت مستقل را دنبال میکند؛ از سویی پیکسل را به عنوان کوچک‌ترین عنصر سازنده تصویر دیجیتال، صاحب هویتی مستقل و بیان زیبایی‌شناسانه‌ی جداگانه‌ای میکند و همچنین این امکان را برای مخاطب مهیا میکند که در تصویر مختل و تخریب شده، دست به تصویرسازی بزند و در برداشت زیبایی‌شناسانه مشارکتی فعال داشته باشد.
زیبایی‌شناسی پیکسل
زیبایی‌شناسی عنصر پیکسل در هنر گلیچ، حاوی زبان مخصوص به خود و گفتمانی است که موید حرکت از کل به جز و متعاقبا جز به کل باشد و در این چرخه دست به بازخوانی پیکسل به عنوان عنصری مستقل بزند.
در این مسیر هنرمند گلیچ به دور از جهان‌بینی عموم نسبت به مقوله‌ی نویز، برای شناساندن ارزش و هویت پیکسل دست به خلق اثر می‌زند تا بتواند زبان و دیدگاه زیبایی‌شناسانه نسبت به پیکسل را در ذهن ما، وادار به بازخوانی دوباره نماید.
تضادهای ساختاری و شباهت‌های ظاهری میان زبان پیکسل و زبان‌های تصویری پیش از آن باعث شده است که هنرمند گلیچ برای امتداد حیات زبان خود از تمامی امکانات موجود و استراتژی‌های زبان تصویری، متناسب با منطق عملی و ساختار انقلاب تکنولوژی استفاده کند.
محمدعلی فاموری
مکان و تاریخ:
بنیاد پژمان: ساختمان کندوان
۱۴ تا ۲۱ آبان ۱۴۰۰ – ۴ بعدازظهر تا ۸ شب
نمایشگاه گروهی گلیچ‌ویدیوآرت
سومین دوره پلتفرم ۱۰۱
کیوریتور: محمدعلی فاموری
هنرمندان:
آبارکا، آرش معصوم، آرزو رمضانی، عقیق افخمی، کریس کر، دیوفنگ، الناز محمدی، عرفان عشوریون، فرانکو پالیوف، هرناندو اوریتا، محمدعلی فاموری، محمد عبدالله‌زاده، مونیکا میهالی، نازیلا کریمی، ندا دست‌افکن، نیما منصوری، پریسا پاک‌ضمیر، پرنیان دنیاری، رامین سعیدیان، رضا فاموری، ساباتو ویسکنتی، صادق مجلسی، شالالا سلام‌زاده، شهاب شاه‌علی، سوتوره بلو/بریتانی نیکلز، شیرین کرمی‌مفرد، یانت ویللامدینا.
با مشارکت: آرت‌ریسرچر - استودیو فاموری - بنیاد الف
دور سوم پلتفرم ۱۰۱
زیبایی‌شناسی گلیچ
ایهام شکل‌گرفته در زبان گلیچ دو کارکرد و ماهیت مستقل را دنبال میکند؛ از سویی پیکسل را به عنوان کوچک‌ترین عنصر سازنده تصویر دیجیتال، صاحب هویتی مستقل و بیان زیبایی‌شناسانه‌ی جداگانه‌ای میکند و همچنین این امکان را برای مخاطب مهیا میکند که در تصویر مختل و تخریب شده، دست به تصویرسازی بزند و در برداشت زیبایی‌شناسانه مشارکتی فعال داشته باشد.
زیبایی‌شناسی پیکسل
زیبایی‌شناسی عنصر پیکسل در هنر گلیچ، حاوی زبان مخصوص به خود و گفتمانی است که موید حرکت از کل به جز و متعاقبا جز به کل باشد و در این چرخه دست به بازخوانی پیکسل به عنوان عنصری مستقل بزند.
در این مسیر هنرمند گلیچ به دور از جهان‌بینی عموم نسبت به مقوله‌ی نویز، برای شناساندن ارزش و هویت پیکسل دست به خلق اثر می‌زند تا بتواند زبان و دیدگاه زیبایی‌شناسانه نسبت به پیکسل را در ذهن ما، وادار به بازخوانی دوباره نماید.
تضادهای ساختاری و شباهت‌های ظاهری میان زبان پیکسل و زبان‌های تصویری پیش از آن باعث شده است که هنرمند گلیچ برای امتداد حیات زبان خود از تمامی امکانات موجود و استراتژی‌های زبان تصویری، متناسب با منطق عملی و ساختار انقلاب تکنولوژی استفاده کند.
محمدعلی فاموری
مکان و تاریخ:
بنیاد پژمان: ساختمان کندوان
۱۴ تا ۲۱ آبان ۱۴۰۰ – ۴ بعدازظهر تا ۸ شب