چه معنایی دارد که یک شرقی و شرقی دیگر یک‌دیگر را وارسی و بررسی کنند؟ آن‌چه خیالی شده می‌تواند تخیل کند؟ از لهستانی‌های در خدمت تزار تا کلیسای مشایخی پروتستان فارسی، «من دیگری گویم» به بررسی شرق‌شناسی اسلاو در امپراطوری روسیه و آغاز اتحاد جماهیر شوروی و هم‌چنین ریشه‌های ژرمن آن می‌پردازد. پیشنهادی درست در نقطه‌ی مقابل آن‌چه از دانش شرق‌شناسی به سبکِ ادوارد سعید برداشت می‌شود، مطالعه‌ی شرق در شرق مفاهیم زیر را پیچیده می‌سازد، هویت سیاسی، دانش در خدمت قدرت و مادی‌سازی علم برای نقدی منسجم و پسااستعماری حدود ۶۰ سال پیش از پدیدآمدن‌اش.
اسلاوها و تاتارها، با آغاز به کار در سال ۱۳۸۵، در سه محور انتشارات، سخنرانی-اجرا و برگزاری نمایشگاه، به کاوش پیچیدگی‌ها و قرابت‌های غیرمنتظره میان فرهنگ‌ها می‌پردازند. آثارشان در موسسات و بنیادهای هنری مطرح در جهان به‌نمایش گذاشته شده است. در موزه هنر مدرن نیویورک، تیت مدرن، موسسه‌ی هنر مدرن بریزبین،NYU در ابوظبی و مرکز پومپیدو در پاریس. اسلاوها و تاتارها کتاب‌های متعددی منتشر کرده‌اند. نظیر ترجمه‌ای از طنز افسانه‌ای آذری، (ملانصرالدین: مجله ای که می‌شد می‌تونست می‌بایست)، که هم اکنون در دست چاپ دوم است..این هنرمندان فعالیتی دوره‌ای و متناوب دارند. دوره‌های طولانی تحقیق به چرخه‌ای طبیعی از چیدمان‌ها، مجسمه‌ها، سخنرانی‌ها وانتشارات حیات می بخشد که درک ما را از زبان، آیین‌ها و هویت به چالش می‌کشند. آمیخته با طبعی شوخ و بلند، آثارشان اغلب جلوه‌های عامیانه را با رسوم مبهم و مرموز و آیین‌های شفاهی را با تحلیل‌های پژوهشی چنان ترکیب می‌کند که راه‌های تازه‌ای بر گفتمان معاصر می‌گشاید.
مکان و تاریخ:
بنیاد پژمان: کندوان
شنبه، ۱۶ اردیبهشت، ۶ بعد از ظهر
عکس: مانی لطفی زاده
اسلاوها و تاتارها، با آغاز به کار در سال ۱۳۸۵، در سه محور انتشارات، سخنرانی-اجرا و برگزاری نمایشگاه، به کاوش پیچیدگی‌ها و قرابت‌های غیرمنتظره میان فرهنگ‌ها می‌پردازند. آثارشان در موسسات و بنیادهای هنری مطرح در جهان به‌نمایش گذاشته شده است. در موزه هنر مدرن نیویورک، تیت مدرن، موسسه‌ی هنر مدرن بریزبین،NYU در ابوظبی و مرکز پومپیدو در پاریس. اسلاوها و تاتارها کتاب‌های متعددی منتشر کرده‌اند. نظیر ترجمه‌ای از طنز افسانه‌ای آذری، (ملانصرالدین: مجله ای که می‌شد می‌تونست می‌بایست)، که هم اکنون در دست چاپ دوم است..این هنرمندان فعالیتی دوره‌ای و متناوب دارند. دوره‌های طولانی تحقیق به چرخه‌ای طبیعی از چیدمان‌ها، مجسمه‌ها، سخنرانی‌ها وانتشارات حیات می بخشد که درک ما را از زبان، آیین‌ها و هویت به چالش می‌کشند. آمیخته با طبعی شوخ و بلند، آثارشان اغلب جلوه‌های عامیانه را با رسوم مبهم و مرموز و آیین‌های شفاهی را با تحلیل‌های پژوهشی چنان ترکیب می‌کند که راه‌های تازه‌ای بر گفتمان معاصر می‌گشاید.
مکان و تاریخ:
بنیاد پژمان: کندوان
شنبه، ۱۶ اردیبهشت، ۶ بعد از ظهر
عکس: مانی لطفی زاده