با آغاز به کار در سال 1385، اسلاوها و تاتارها، در سه محور انتشارات، سخنرانی-اجرا و برگزاری نمایشگاه، به کاوش پیچیدگیها و قرابتهای غیرمنتظره میان فرهنگها میپردازند. آثارشان در موسسات و بنیادهای هنری مطرح در جهان بهنمایش گذاشته شده است. در موزه هنر مدرن نیویورک، تیت مدرن، موسسهی هنر مدرن بریزبین،NYU در ابوظبی و مرکز پومپیدو در پاریس. اسلاوها و تاتارها کتابهای متعددی منتشر کردهاند. نظیر ترجمهای از طنز افسانهای آذری، (ملانصرالدین: مجله ای که میشد میتونست میبایست)، که هم اکنون در دست چاپ دوم است.
این هنرمندان فعالیتی دورهای و متناوب دارند. دورههای طولانی تحقیق به چرخهای طبیعی از چیدمانها، مجسمهها، سخنرانیها وانتشارات حیات می بخشد که درک ما را از زبان، آیینها و هویت به چالش میکشند. آمیخته با طبعی شوخ و بلند، آثارشان اغلب جلوههای عامیانه را با رسوم مبهم و مرموز و آیینهای شفاهی را با تحلیلهای پژوهشی چنان ترکیب میکند که راههای تازهای بر گفتمان معاصر میگشاید.
در مدت اقامت این هنرمندان در کندوان، اسلاوها و تاتارها اولین نمایشگاه خود را در ایران، کارخانهی آرگو برپا می کنند و بر روی چدیمان آیندشان کار میکنند.
سفر اسلاوها و تاتارها به ایران با حمایت سفارت جمهوری لهستان امکانپذیر شده است.